Annemle babam bu sene de kısa süreliğine gözden kaybolarak beni ananem, dedem ve Ayten Teyze'mle başbaşa bıraktılar. Hernekadar onları çok özlesem de ananem ve dedemle olmak beni çok mutlu etti, açıkçası pek yokluklarını hissetmedim desem yeridir, 3 kişi birden bir dediğimi 2 etmediler sağolsunlar. Zaten ben gitsem de onların yürüyüşüne ayak uyduramayacaktım, evde keyfime bakmak daha güzeldi. Bu gezi sonrası oyuncak hayvan arkadaşlarımın arasına bir de bebek arkadaş "Belçika'lı Pierre" eklendi:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder